- ukorz|yć
- pf Ⅰ vt książk. to humble Ⅱ ukorzyć się książk. to humble oneself (przed kimś before sb)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
ukorzyć — dk VIb, ukorzyćrzę, ukorzyćrzysz, ukórz, ukorzyćrzył, ukorzyćrzony książk. «zmusić kogoś do pokory, do uległości; upokorzyć, poniżyć kogoś» Ukorzyć wroga. ukorzyć się «okazać pokorę, uległość wobec kogoś, czegoś; uznać swoją niższość, upokorzyć… … Słownik języka polskiego